Perbezaan furu’ bukan pemecah belah

Perbezaan furu’ bukan pemecah belah

Saya mempunyai keluarga yang berfahaman salafi dan ada yang berfahaman Ahli Sunnah Wal Jamaah yang berwirid selepas solat, membaca qunut pada solat Subuh, bertahlil untuk arwah, talkin selepas disemadikan jenazah dan lain-lain lagi. Masing-masing mengamalkan fahaman tersendiri tanpa berlaku sebarang pergaduhan.

Contohnya apabila berlaku kematian, selepas jenazah disemadikan, ada yang menunggu untuk bertalkin dan ada yang terus meninggalkan kawasan perkuburan tanpa membaca apa-apa. Semuanya berlaku dalam keadaan yang baik tanpa sebarang kekecohan. Apa pandangan ustaz dalam hal ini ?

--------------------

Itulah yang sepatutnya berlaku kerana perbezaan dalam perkara furu’ (cabang) ini tidak harus mencetuskan sebarang permusuhan antara kaum Muslimin. Masing-masing hendaklah menghormati pandangan saudaranya kerana mereka mempunyai hujah dan alasan tersendiri dalam mengamalkan perkara furu’ ini selagi ia tidak bercanggah dengan landasan Islam yang sebenar.

Antara perkara furu’ yang disebutkan ulama ialah membaca al-Quran dengan nyaring di dalam masjid; melepaskan tangan ketika solat dan membaca wirid beramai-ramai selepas solat; membaca al-Quran untuk si mati, berzikir ketika mengiringi jenazah; mengangkat kedua-dua tangan ketika berdoa selepas solat, penggunaan tasbih dalam berzikir, bertawasul, selawat ke atas Nabi SAW selepas solat fardu, zikir Asma’ul Husna selepas solat; mengucapkan kalimah `Saidina` kepada Nabi SAW ketika azan, iqamah dan ketika membaca tasyahhud (tahayat) dalam sembahyang, dan kenduri arwah untuk si mati danperayaan Maulidur Rasul.

Pernah Imam Syafie ketika solat Subuh berhampiran makam Imam Malik tidak membaca qunut sedangkan ia sunat dibaca mengikut mazhabnya. Apabila ditanya beliau menjawab,“Aku tidak membaca kerana menghormati pandangan Malik yang tidak mensunatkan bacaan qunut”.

Imam Syafie pernah menyebut, “Jika disebut mengenai ulama, maka Imam Malik bintangnya”. “ Akan aku jadikan kitab Muwatta karangan Imam Malik itu sebagai hujah antara aku dengan Allah SWT”. Walaupun demikian, dalam beberapa masalah hukum beliau tidak sependapat dengan Imam Malik.

Imam Abu Hanifah pernah berkata: “Pendapat aku benar, tapi mungkin juga salah dan pendapat kau salah tapi mungkin juga betul. Jika prinsip ini diguna pakai, maka tiada sebarang masalah dalam menangani isu ini. Di sinilah rasionalnya kata-kata yang berbunyi, ‘Khilaf’ atau perbezaan pendapat antara umat Islam itu boleh membawa rahmat`.

Sejak akhir-akhir ini kita dapati seakan-akan ada gerakan untuk memecahbelahkan perpaduan umat Islam sehingga membangkitkan semula isu yang sudah diselesaikan oleh ulama terdahulu. Malah ada yang menyesatkan orang lain bila mana amalan yang sekian lama sebati diamalkan sebahagian masyarakat Islam dikatakan bidaah dan sesat sehingga menyebabkan pelakunya akan dihumban ke dalam neraka.

Persoalannya, apakah benar kenyataan yang menyebut semua perkara baru tidak dilakukan Rasulullah SAW ketika hayatnya sebagai bidaah dan sesat ?

Seperti diketahui umum bahawa amalan yang diamalkan sekian lama di negara ini adalah warisan daripada ulama terdahulu. Kitab yang dikarang Tuan Guru Haji Hashim Muhamad Su’ady Maakhiz Al-Sibyan Ila Tariqah Al-Jinan yang disemak dan diiktiraf oleh Syeikh Abdullah Fahim dan kitab Majmu’ah Musamma Bit Tuhfah Al-Watan Wal Ikhwan karangan Tuan Guru Syeikh Ahmad Sa’ed Al-Linggi merumuskan bahawa semua amalan ini, dibolehkan.

Malah Mufti Mesir, Fadilatus Syeh ‘Ali Jum’ah di dalam kitabnya Al-Albayan Lima Yusghil Azhan juga bersetuju dengan amalan sedemikian dan menyatakan bahawa ia tidak membawa kepada kesesatan.

Oleh Zamanuddin Jusoh